649 Magnús Teitsson, Eyjólfur Bragason og Brynjar Kvaran höfðu snúið aftur í heimahagana úr FH og nýir afreksmenn spruttu úr grasi, til dæmis Sigurður Bjarnason. Formenn handknattleiksdeildarinnar voru einnig öflugir, áður er minnst á Eyjólf Bragason og Þórarin Sigurðsson, síðar komu til sögunnar Guðmundur Jónsson og Jón Ásgeir Eyjólfsson. Það vakti nokkra athygli þegar Stjarnan gerði skriflega samninga við alla leikmenn sína árið 1989 en slíkt var þá nýlunda á Íslandi. Með þessum samningum var leikmönnum heitið bónusgreiðslum ef tiltekinn árangur næðist, einnig var þeim óheimilt að semja við önnur félög án aðkomu Stjörnunnar. Þá var settur „verðmiði“ á einstaka leikmenn, Sigurður Bjarnason var til dæmis metinn á 960 þúsund krónur, hvað sem sú tala merkir á nútímaverðgildi haustið 2023 þegar þessi orð eru rituð, en Sigurður kunni að orða hlutina rétt og sagði: „Ég er enginn milljón króna maður!“ Síðar var ákvæði um leikmannasamninga fellt inn í reglugerð hjá HSÍ. Eftir góð ár hjá Stjörnunni gerðist Sigurður atvinnumaður í Þýskalandi en sneri aftur heim og var formaður Stjörnunnar 2015–2020. Í því undarlega andrúmslofti sem skapaðist eftir bankahrunið 2008 leysti Stjarnan alla leikmenn sína undan samningum. Hrunið bitnaði á öllu starfi deildarinnar, ekki síst hjá stúlkunum, styrktaraðilar kipptu að sér hendinni, deyfð varð yfir æfingum og það kom jafnvel til greina að leggja meistaraflokk kvenna niður.960 En öll él birtir upp um síðir og í ársskýrslu UMSK fyrir árið 2016 er dregin upp þessi leifturmynd af handknattleik innan Stjörnunnar: „Handboltinn var í miklum blóma en stúlkurnar í meistaraflokki kvenna eru ríkjandi Bikarmeistarar. Meistaraflokkur karla náði markmiðum sínum og urðu deildarmeistarar í 1. deild og komust þannig upp í úrvalsdeild.961 Eftirtalið handknattleiksfólk úr Stjörnunni hefur hlotið sæmdarheitið íþróttamenn Garðabæjar: Eyjólfur Bragason 1983. Brynjar Kvaran 1984. Erla Rafnsdóttir 1986 og 1989. Sigmar Þröstur Óskarsson 1987. Sigurður Bjarnason 1990. Guðný Gunnsteinsdóttir 1991 og 1995. Patrekur Jóhannesson 1993. Herdís Sigurbergsdóttir 1997 og 1998. Ragnheiður Stephensen 1999. Rakel Dögg Bragadóttir 2007. Florentina Stanciu 2009. Körfuknattleikur Gjörð og poki Lengi hefur sá leikur fylgt mannkyninu að kasta bolta í gegnum hring eða í körfu.962 Það var þó ekki fyrr en seint á 19. öld að þessi leikur varð að skipulagðri íþróttagrein, þá kenndi James Naismith nemendum sínum leik milli tveggja liða þar sem keppikeflið var að kasta bolta í ávaxtakörfu. Frá Ameríku barst leikurinn til Asíu og Evrópu, hann varð keppnisgrein á Ólympíuleikunum í Berlín árið 1936 en hafði áður verið sýningargrein á leikunum. Sama árið og UMSK var stofnað (1922) nam íþróttagreinin land á Íslandi fyrir tilstilli Valdimars Sveinbjörnssonar íþróttakennara sem hélt körfuboltanámskeið fyrir börn og unglinga í Reykjavík og fékk til þess lánaðan barnaleikvöll við Grettisgötu. Valdimar lýsti þessari nýlundu árið 1925 í Skinfaxa, tímariti UMFÍ: „Mörkin eru Hér sjáum við James Naismith (1861–1939) með bolta í annarri hendi og ávaxtakörfu í hinni. Naismith var Kanadamaður sem starfaði lengi sem kennari í Bandaríkjunum, árið 1891 kenndi hann nemendum sínum boltaleik þar sem ekki var skotið á mark heldur í körfu. Þetta nýnæmi í heimi íþróttanna breiddist undraskjótt um lönd og álfur og barst til Íslands á 3. áratugi síðustu aldar þar sem greinin var og er nefnd körfubolti og körfuknattleikur.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQwMzI0OQ==