446 íþróttirnar eru orðnar eins og eftirsóttur safngripur á landsmótum. Forvitnin rekur fólk til að fylgjast með þessum greinum, sem jafnvel eru orðnar harla framandi fyrir þorra fólks og eru þær afar vinsælar fyrir vikið. Keppni í starfsíþróttum hefur jafnvel tíðkast sem skemmtiatriði á útihátíðum undanfarin ár.“549 Að þessu sinni voru starfsíþróttirnar sjö: Dráttarvélaakstur, hestadómar, jurtagreining, lagt á borð, línubeiting, pönnukökubakstur og starfshlaup. Í stigakeppninni í starfsíþróttum fóru Eyfirðingar með sigur af hólmi en UMSK lenti í fjórða sæti. Vignir Valtýsson HSÞ hafði verið ósigrandi í dráttarvélaakstri á átta landsmótum samfleytt, sigraði fyrst á Laugarvatnsmótinu 1965, einstök frammistaða hjá Vigni. Nú hafði hann dregið sig í hlé en 27 keppendur mættu til keppni í Mosfellsbænum, allt karlmenn. Rokið sagði til sín í þessari grein líkt og fleirum, í sögu landsmótanna segir frá því: „Íþróttafréttamaður ríkisútvarpsins lýsti keppninni í dráttarvélaakstri í beinni útsendingu og sagðist ekki sjá neitt fyrir moldrokinu frá dráttarvélunum. Forráðamenn mótsins auglýstu að bragði að sól og sumar væri í Mosfellsbæ, sem reyndar var engin lygi, en ekki leið þó á löngu áður en moldrokið lagðist yfir allt svæðið og skyggði á sólina.“551 Mikil spenna lá í moldroksloftinu: Hver skyldi hreppa akstursgullið eftir að Vignir hafði yfirgefið keppnisbrautina. Það reyndist vera Jón Ingi Sveinsson frá Kálfskinni í Eyjafirði sem keppti fyrir UMSE. Lið UMSK var skipað þremur Kjósverjum sem höfðu æft sig á heimavelli fyrir mótið með því að gera eftirlíkingu af keppnisbrautinni á bænum Káranesi. Þetta skilaði sínum árangri, Steinar Gíslason á Meðalfelli varð þriðji, Finnur Pétursson í Káranesi varð fjórði og Lárus bróðir hans áttundi.552 Keppt var í hestadómum eins og hefð var fyrir á landsmótum allt frá því á Laugum í Suður-Þingeyjarsýslu árið 1961. Keppnin fór fram á félagssvæði Hestamannafélagsins Harðar á Varmárbökkum. Valdimar Kristinsson sigraði í greininni, Trausti Þór Sverrisson lenti í öðru sæti, þeir kepptu báðir fyrir hönd UMSK. Jurtagreining varð fyrst landsmótsgrein á Laugum í Reykjadal árið 1961. Keppnin var fólgin í að þekkja íslenskar jurtir sem komið hafði verið fyrir í almenningsgarðinum nýja, á milli Varmárvallar og félagsheimilisins Hlégarðs. Hér er listi yfir hluta þeirra plantna sem þátttakendum var gert að greina í keppninni: Aðalbláberjalyng, augnfró, axhæra, birki, bláklukka, blágresi, blákollur, blálilja, blóðarfi, brennisóley, engjarós, ertublóm, eyrarrós, fjallafoxgras, fjalldalafífill, fura, grasfífill, gullmura, helluhnoðri, hrímblaðka, kattartunga, klukkublóm, mosajafni, mýrasóley, sauðamergur, skarfakál, skollakambur, skriðsóley, snarrótarpuntur og undafífill. Ketill Tryggvason frá Hallgilsstöðum í Fnjóskadal reyndist hlutskarpastur í keppninni, hann hafði áður unnið til verðlauna í þessari grein, keppti fyrst á Akranesi 1975 þá 15 ára gamall en vann nú gull í fyrsta skipti, eftir að hafa tekið þátt í bráðabana. Fyrir hönd UMSK kepptu Ásdís Óskarsdóttir, Bjarki Bjarnason og Inga Þyrí Kjartansdóttir. Keppnisgreinin „lagt á borð“ kom fyrst til sögunnar á landsmótinu á Eiðum árið 1952, þar voru þátttakendur aðeins fjórir, allt konur úr UÍA. Í Mosfellsbæinn mættu hinsvegar 22 keppendur í þessari grein, víða að af landinu. Þar af var einn karlmaður, Birnir Reyr Vigfússon, 18 ára þjónn frá Akureyri, sem varð fjórði í keppninni. Sigurvegari varð Aðalbjörg Hafsteinsdóttir HSK sem var betur þekkt sem afrekskona í frjálsum íþróttum. Þrír keppendur mættu frá UMSK: Hrönn Sveinbjörnsdóttir, Una Sigrún Jónsdóttir og Jóhanna Stefánsdóttir. Keppnin í þessari grein var fólgin í því að svara nokkrum spurningum og síðan lögðu keppendur á veisluborð, skreyttu það að eigin vali og gáfu því eitthvert heiti. Stærð borðanna var ákveðin fyrirfram en þegar keppendur mættu til leiks á Varmá kom á daginn að borðin voru ekki af réttri stærð. Fólk var sent út af örkinni í skyndi til að sækja borð við hæfi og þá fyrst gat keppnin hafist. Fyrst var keppt í línubeitingu á landsmótinu á Eiðum sumarið 1968 og hún festi sig strax í sessi sem keppnisgrein á landsmótum UMFÍ. Þessi skemmtilega grein hafði beina tengingu við atvinnulífið og var fólgin í að Hestabraut og hlaupabraut Í aldarsögu Aftureldingar frá árinu 2009 var Fríða Rún Þórðardóttir frjálsíþróttakona spurð að því hvað hún hefði keppt á mörgum landsmótum UMFÍ. Hún svaraði á þessa leið: „ – Ég keppti á fimm landsmótum í röð, fyrst á Suðurnesjum árið 1984, síðan á Húsavík, í Mosfellsbæ, á Laugarvatni og í Borgarnesi og komst alltaf á verðlaunapall. Það er auðvitað minnisstætt þegar ég keppti á landsmótinu í Mosfellsbæ árið 1990 á nýja leikvanginum. Ég sigraði þar í 800 metra hlaupi og varð önnur í 1500 metra hlaupi. Það má með sanni segja að ég hafi verið þar á heimavelli því hlaupabrautin var á svipuðum slóðum og hestabrautin hafði legið þar sem ég var stundum að æfa nokkrum árum áður.“550
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQwMzI0OQ==