341 starfræktur í skóginum, þar rættist draumur þeirra sem létu sér málefni skógarins miklu varða. Markmið vinnuskólans var tvíþætt: „… að veita unglingum og e.t.v. öðrum ungmennafélögum hlutdeild í heillandi viðfangsefni við fegrun og snyrtingu skógarins og gefa þeim jafnframt tækifæri til að dveljast nokkra sumardaga á þessum friðsæla stað og í öðru lagi að veita skóginum aukið líf og notagildi.“298 Hjónin Sigurður Geirdal og Ólafía Ragnarsdóttir voru stjórnendur og starfsmenn vinnuskólans sem um 40 unglingar sóttu þá um sumarið. Þeir greiddu gjald fyrir dvölina sem var lægra en í öðrum unglingabúðum, enda lögðu þeir fram vinnuframlag sitt á móti. Hér var um einstæða en ekki langlífa starfsemi að ræða sem Sigurður Geirdal lýsti ítarlega í ársskýrslu sambandsins: „Nemendum vinnuskólans var svo búinn svefnstaður í stóru tjaldi og eldhúsaðstaða fékkst með haglega gerðum eldhúsvagni sem tekinn var á leigu. Hreinlætisaðstaða var heldur frumstæð, útisalerni og aðeins kalt vatn, en auk þess var farið tvisvar til þrisvar í viku í Sundlaug Selfoss, þar sem vinnuskólinn fékk hina bestu fyrirgreiðslu. Viðfangsefnum nemenda var svo skipt í þrjá meginþætti, þ.e. íþróttir, vinna, leikir og kvöldvökur. Aðstaða til íþróttaiðkana er nokkuð góð miðað við þarfir slíkra námskeiða, enda er víst óhætt að fullyrða að íþróttirnar voru vinsælasti þátturinn á námskeiðunum. Frjálsar íþróttir, knattspyrna, glíma og lítils háttar sund voru þær greinar sem iðkaðar voru. Heyskapur í Þrastaskógi. Veitingaskáli UMFÍ í Þrastaskógi, tekinn í notkun árið 1967. Árið 1973 tók UMSK skálann á leigu og rak hann í eitt ár. Eldhúsvagn UMSK í Þrastaskógi sumarið 1973.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQwMzI0OQ==