166 rétt eins og í öðrum félagsheimilum landsins. Dyraverðir þurftu að feta hinn gullna meðalveg og stundum lentu þeir í ryskingum við ballgesti sem höfðu komist í heldur náin kynni við Bakkus. Þannig var gjaldkera Aftureldingar til dæmis falið að greiða dyraverði bætur fyrir rifinn jakka árið 1953. Dansleikir í Hlégarði nutu vinsælda meðal æsku höfuðborgarinnar sem ekki átti í mörg hús að venda. Þangað var stutt að fara og stundum var þetta stóra hús fullskipað af skemmtanafúsum unglingum sem ekki gengu allir varlega um gleðinnar dyr. Og auðvitað var freistandi að sletta úr klaufunum þegar komið var nokkurn spöl frá heimahúsum. Þannig var eitt sinn fyrirsögn á forsíðu Vísis á þessa leið: „Fjöldi drukkinna unglinga sóttur að Hlégarði.“ Í fréttinni sagði meðal annars: Lögreglan í Reykjavík hafði ærið að gera í sambandi við dansleik að Hlégarði í Mosfellssveit s.l. laugardagskvöld. Varð lögreglan að flytja nokkra bílfarma af drukknum unglingum þaðan í fangageymslur sínar í Reykjavík. Höfðu sumir þessir unglingar það eitt til saka unnið að vera drukknir innan lögaldurs, en aðrir voru með ólæti og barsmíðar. Auk þess tók lögreglan áfengi af mörgum unglingum, jafnt stúlkum sem piltum, sem ætluðu að fara með vínföng inn í húsið.122 Þessi lögreglurassía var þó fremur undantekning frá reglunni. Lengstum fóru dansleikir í Hlégarði vel fram. Vinsælar hljómsveitir léku fyrir dansi og eigendur Hlégarðs fengu væna summu í kassann sem ekki veitti af. Ungmennafélagið notaði ágóða sinn meðal annars til að byggja upp íþróttavöllinn á Varmá sem var eitt af stórverkefnum þess. Þannig studdi eitt verkefnið við annað. Handknattleikur, íþrótt kvenna Þegar handknattleiksíþróttin barst hingað til lands snemma á 3. áratugi síðustu aldar tóku konur henni tveim höndum enda hentaði hún þeim sérlega vel. Þarna var kærkomið tækifæri fyrir þær til að stunda létta og frísklega íþrótt sem ekki reyndi svo mjög á kraftana. Þannig fór að innan ungmennafélagshreyfingarinnar varð handbolti fyrst og fremst íþrótt kvenna. Fyrst er getið um handknattleik innan UMSK á aðalfundi Umf. Drengs árið 1941. Þar var sagt frá því að sumarið áður hefðu stúlkur æft handknattleik „en þar sem skilyrði voru miður góð varð árangur lítill,“ segir í fundargerð.123 Árið 1943 voru stundaðar æfingar í frjálsíþróttum, handknattleik og glímu samkvæmt ársskýrslu Drengs. Stúlkur í Kjósinni æfðu handknattleik á sumrin næstu árin og kvennalið UMSK sem tók þátt í handknattleik á landsmótinu á Laugum 1946 kom bæði frá Aftureldingu og Dreng. Baldur Kristjónsson íþróttakennari þjálfaði liðið og æfingar fóru fram ýmist í Mosfellssveit eða Kjós. „Já við æfðum þarna niður á eyrum á sunnuFélagsheimilið Hlégarður í Mosfellssveit á sjötta áratugnum. Verið er að leggja af stað í ferðalag.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQwMzI0OQ==