155 harðar börðust Kjósverjar og Mosfellingar og sem fyrr var Halldór Lárusson í fararbroddi þeirra síðarnefndu. Hann jafnaði stigametið, 23 stig og vann afreksbikarinn í annað sinn. Sigraði í fimm greinum. Hinn léttfæri Tómas Lárusson, yngri bróðir Halldórs, var nú kominn til leiks og vann langhlaupið. Þátttaka var geysigóð og allt að 13 keppendur í grein. Í 3000 metra hlaupinu komu þó aðeins þrír að marki enda var brautin afar slæm með vinkilbeygjum og vondu undirlagi. Afturelding vann mótið örugglega með 45 stig en Drengir fengu 24. „Tuttugasta og áttunda mótið var haldið á íþróttasvæði því er Umf. Afturelding hefur tekið á leigu á Leirvogstungubökkum hinn 5. sept. 1948. Veður var gott.“ Þannig stóð skrifað um upphaf mótsins í mótabókinni. Keppendur voru með mesta móti eða 26. Einn þeirra var frá Umf. Kjalnesinga, Ásgeir Bjarnason. Hann stóð fyrir sínu og vann 3000 metra hlaupið rétt á undan Sveini Þórarinssyni, síðar bónda í Kolsholti í Flóa. Halldór Lárusson var sem fyrr helsti afreksmaðurinn með 20 stig og vann afreksbikarinn í þriðja sinn og til eignar. Nú var Tómas bróðir hans farinn að veita honum keppni. Báðir jöfnuðu mótsmetið í 100, 11,4 sek. en Halldór setti líka mótsmet í hástökki, 1,75 m. Nú voru keppendur Drengs farnir að dala en bræðurnir fræknu frá Brúarlandi á hátindi ásamt ýmsum góðum félögum. Þetta var því orðinn býsna ójafn leikur. Afturelding fékk 56 stig, Drengur 10 og Umf. Kjalnesinga 4. Tuttugasta og níunda mótið var haldið á Eyrinni sumarið 1949 en ekki tókst Lárusi Halldórssyni á Brúarlandi sem skráði mótið að fá upplýsingar um dagsetninguna. Það kom ekki að sök því félögin þrjú sendu öll keppendur á mótið og öll afrekin komust til skila. Nú var Halldór Lárusson hættur keppni en Tómas bróðir hans fyllti skarðið og varð stigahæstur á mótinu með 17 stig. Hörðust var keppnin í 3000 metra hlaupinu þegar þrír fyrstu menn komu í mark, allir á sömu sekúndunni. Sveinn Þórarinsson í Hlíð varð annar, mitt á milli bræðranna í Dalsmynni á Kjalarnesi, Hreins Bjarnasonar sem vann og Ásgeirs bróður hans. Afturelding vann mótið vann hann 100 metra hlaupið, langstökk þrisvar og í hástökki sigraði hann fjórum sinnum og stökk hæst 1,62 m sem var jafnt hans eigin hæð. Þrítugur að aldri átti hann góðan hlut í sigri boðhlaupssveitar UMSK á landsmótinu á Eiðum 1952 en alls keppti hann á átta landsmótum UMFÍ. En Janus átti fleiri strengi í hörpu sinni því hann var einn af handknattleiksmönnum Aftureldingar og þar að auki afburða fimleikamaður. Þá var hann liðtækur leikari og lék í mörgum leikritum Aftureldingar. Eitt sinn skoraði glímukappi nokkur á Janus í glímu og hann lét tilleiðast þótt hann kynni lítið fyrir sér í þjóðaríþróttinni. Glímumaðurinn sótti og sótti en Janus varðist liðlega. Að lokum virtist andstæðingurinn hafa náð óverjandi hábragði en Janus komst hjá byltu og sagði sjálfur þannig frá: „Hann var kominn með mig hátt á loft og það var annaðhvort að liggja eða fara heljarstökk.“ Það gerði hann af mikilli fimi og var fagnað eins og sigurvegara. Allt sem hann fékkst við gerði hann af brennandi áhuga. Hann var til dæmis snillingur í að kljúfa stóra steina sem nóg var til af í túninu í Óskoti. Hann meitlaði holur í steinana og rak í þær fleyga sem hann herti á þar til steinninn brast. Síðan ók hann þeim burt á sleða um veturna. Þá voru útvarpsfræði á byrjunarstigi en honum tókst með tilsögn að ná útvarpssendingum í heimahús í Óskoti. Árið 1977 kynntist hann sambýliskonu sinni Rósu Guðrúnu Stefánsdóttur en hún átti tvær dætur. Þar eignaðist Janus sína fjölskyldu sem honum var mjög annt um. Hann var góður drengur og alltaf kátur og skemmtilegur en hógvær í lund og gumaði ekki af afrekum sínum. Janus lést 29. september árið 2003.104 Íþróttagarparnir Hörður Ingólfsson og Janus Eiríksson sýndu fimleika á 50 ára afmæli Umf. Aftureldingar árið 1959. Hér standa þeir keikir í handstöðu að húsabaki í Hlégarði.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQwMzI0OQ==