147 Stjórnarmönnum UMSK leist vel á þessar nýju keppnisgreinar og fengu Stefán Ólaf Jónsson, erindreka UMFÍ, til að fara á milli félaganna og kynna starfsíþróttir. Kynningar Stefáns féllu í góðan jarðveg og á næsta héraðsmóti UMSK í frjálsíþróttum sem fór fram á Tungubökkum 22. ágúst 1953 var keppt í tveimur greinum starfsíþrótta. Stefán Ólafur var mótsstjóri og stjórnaði keppninni. Þrjár konur kepptu í að leggja á borð og þar varð hlutskörpust Ragnheiður Jónasdóttir á Efra-Hvoli í Mosfellssveit. Fjórir karlar kepptu í dráttarvélarakstri og þar sigraði Andrés Ólafsson á Laugabóli með yfirburðum, hlaut 87 stig. Sigur hans þótti einkar glæsilegur fyrir það að hann var aðeins 16 ára. Næsti maður var einnig 16 ára en það var Borgþór Björnsson frá Vífilsstöðum. Hann var þarna gestkomandi en var gripinn í keppnina af yfirdómaranum, Árna G. Eylands, sem kannaðist við hann frá því hann var með kynningu á starfsíþróttum á Vífilsstöðum heima hjá Borgþóri. Borgþór fékk 77 stig og minntist þess hvað kerran var ómöguleg sem hengd var aftan í traktorinn. Það varð Andrési hinsvegar til framdráttar því kerran var frá Laugabóli.88 En bróðir Andrésar, Hreinn Ólafsson á Ólafur Þórðarson Ólafur Óskar Þórðarson fæddist á Æsustöðum í Mosfellssveit 22. janúar 1904. Foreldrar hans voru Þórður Jónsson og Kristín Vigfúsdóttir kona hans sem bjuggu alla sína búskapartíð á Æsustöðum. Ólafur var einn þriggja systkina og vann á búi foreldra sinna þar til hann stofnaði nýbýlið Varmaland í landi Æsustaða árið 1935. Hann átti ekki kost á langri skólagöngu fremur en margir af hans kynslóð þótt ekki skorti hann gáfur og andlegt atgervi. Hann kvæntist Kristínu Árnadóttur frá Vopnafirði árið 1934 en hún fluttist í sveitina með fjölskyldu sinni sem settist að í Reykjahlíð. Kristín var vel gefin, bókhneigð og minnug. Hún var félagslynd ekki síður en Ólafur og var meðal annars vel virk í kvenfélaginu í Mosfellssveit. Þau bjuggu um 30 ára skeið á Varmalandi en fluttust þá til Reykjavíkur þar sem Ólafur starfaði hjá skattstjóra í Hafnarfirði. Þau eignuðust þrjú börn. Ólafur gekk ungur til liðs við Ungmennafélagið Aftureldingu og var þar geysilega öflugur félagsmaður. Hann var formaður Aftureldingar árin 1927 til 1930 og aftur 1940 til 1941. Hann skráði ágrip af sögu félagsins sem birtist í afmælisriti UMFÍ árið 1938 og sagði þar langa sögu vel í stuttu máli. Hann beitti sér fyrir endurvakningu lestrarfélags sveitarinnar með góðum árangri, var staðfastur bindindismaður og hvarvetna til fyrirmyndar. Ólafur var grannvaxinn og léttbyggður en stæltur og ágætur íþróttamaður. Hann tók þátt í íþróttamótum Aftureldingar og Drengs og vann sigra í kringlukasti og kúluvarpi og var liðtækur í hástökki. Eftir að hann hætti keppni var hann árum saman dómari á mótunum og oft mótsstjóri fyrir hönd Aftureldingar. Ólafur var ágætlega máli farinn og ekki síður ritfær maður. Það var því sóst eftir honum til félagsmála og þegar segja mátti að hefð væri fyrir því að Afturelding ætti fulltrúa í stjórn UMSK var Ólafur svo að segja sjálfkjörinn. Hann tók að sér að vera gjaldkeri sambandsins í sjö ár frá 1942 til 1949 og gegndi þeirri stöðu með sóma. Hann var áberandi á þingum sambandsins og ekki fór á milli mála að hann naut mikils trausts félaga sinna á þeim vettvangi. Hann var fljótur að átta sig á ólíkustu hlutum og hafði lag á að setja flókin mál fram á einfaldan hátt sem allir skildu. Ólafur kom víða við í málefnum ungmennafélaga og starfaði þar af hugsjón enda var hann það sem kalla mætti gegnheill ungmennafélagi. Hann var kallaður til starfa á vettvangi sveitarinnar, var í hreppsnefnd tvö kjörtímabil, og formaður sóknarnefndar í aldarfjórðung. Þá var hann hreppstjóri um árabil og meðhjálpari kirkjunnar. Um hann var sagt að hjartsláttur byggðarinnar ætti sér aflgjafa í brjósti hans. Á aðalfundi Aftureldingar 1965 var einróma samþykkt að gera þau hjón, Ólaf og Kristínu, að heiðursfélögum. Hann var sæmdur gullmerki ÍSÍ árið 1979 á afmæli Aftureldingar og sagði við það tækifæri að hann ætti félaginu meira að þakka en það honum. Kvaðst hann hafa notið lítillar skólagöngu á bernskuárum sínum en félagið hefði í raun verið hans skóli. Ólafur lést 27. júní 1989 áttatíu og fimm ára að aldri.87 Ólafur Þórðarson á Varmalandi.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQwMzI0OQ==